فقرات فلسطینی (۶)

آن‌چه که در اوکراین جریان دارد، به معنای واقعی کلمه «جنگ» است. هر چند در آن هم متاسفانه غیرنظامیان قربانیان اصلی هستند، اما در دو طرف جنگ، ارتش‌هایی کاملا مسلح و مجهز قرار دارند. اوکراین ارتشی آموزش دیده و مدرن دارد که از سوی اکثر کشورهای جهان مورد حمایت مالی و نظامی و رسانه‌ای‌ست، اما مورد فلسطین کاملا متفاوت است. حتی در حمایت از اوکراین، از گربه های روسی تا ادیبان روسی تا حتی تا تیم فوتبال روسیه مورد تحریم قرار می گیرند اما در فلسطین پس از چند روز کشتار مردم تازه مقامات غربی موضع می‌گیرند که اسرائیل حق دفاع از خود دارد یا در بهترین حالت شورای امنیت خواستار خویشتن‌داری طرفین و اعلان آتش‌بس می‌شود. این‌جاست که باید پرسید این «لعنت به جنگ» واقعاً چه مزخرفی‌ست؟! کدام جنگ؟! آن‌چه در سرزمین‌های اشغالی جاری‌ست، اصلا جنگ نیست، بلکه توحش و نسل‌کشی رژیمی غاصب و مسلح به جدیدترین بمب‌های کشتار جمعی علیه ملتی رنج کشیده و مظلوم است که دهه‌های متمادی، جز سنگ (و دست‌بالا اسباب‌بازی‌هایی که نام آن را موشک می‌گذارند)، ابزاری برای دفاع از خود نداشته است. در فلسطین، اصلا جنگی در کار نیست و هرچه هست تماماً جنایت علیه بشریت است و اگر به هر دلیلی شهامت محکومیت آن را نداریم، بهتر است اَدای حال به‌هم‌زن نایس بودن را درنیاوریم و زبان در کام گرفته و خفه شویم‌‌؛ چرا که وزن‌دهی مساوی، به دو طرف منازعه‌ای که یکی در حال نسل‌کشی و دیگری در حال له شدن است، یا اراجیف و اباطیلی مثل اتخاذ موضع بی‌طرف و یا حتی دعوت طرفین به خویشتن‌داری و محکوم کردن هر دو طرف، کثیف‌ترین، شرم‌آورترین و ضدانسانی‌ترین موضع‌گیری ممکن بوده و حتی از آنی که علنا از اسرائیل حمایت می‌کند پست‌تر و پلشت‌تر است.

فقرات فلسطینی (۵)

I'm sorry, But I wish that each of you who justified the crimes of Zionist settlers anywhere in the world would taste the same agony that the children of Gaza endured, experience the same homelessness and displacement that the children of Gaza experienced, feel the same shattering of the bodies of mothers, fathers, sisters, and brothers that the children of Gaza endured, and undergo the same pain of surgery without anesthesia and unconsciousness that the children of Gaza endured.

فقرات فلسطینی (۴)

آره. دقیقا. جنگ یعنی همین. یعنی مجبور باشی شب کنار جنازه‌ی متعفن شده‌ی سرباز دشمن بخوابی، چون اگر جابه‌جا بشی ممکنه دیده بشی و مورد هدف قرار بگیری، و جنازه رو هم نمی‌تونی تکون بدی چون هم‌رزمان شریف‌اش زیرش مین گذاشتند. نه، هیچ انسان نرمالی نمی‌تونه طرفدار چنین چیزی باشه. اما هیچ انسان نرمالی، تحمل نمی‌کنه که یک‌سری سگ‌صفت، با کثافت و رذالت و جنایت و دنائت هر کاری که دل‌شون خواست، بکنند. هیچ جنگی مقدس نیست، اما این تحمل نکردن مقدسه. ولی توی مغرت جز مدفوع سگ چیزی نیست و از درک این تفکیک، کاملا عاجزی.

فقرات فلسطینی (۳)

آخه بی‌شعور، جوان‌های غزه هم مثل تمام جوان‌های دنیا دوست داشتند که در دانشگاه درس بخونند، یک رشته هنری و ورزشی رو دنبال کنند، در نوجوانی عاشق بشن و به معشوق گل هدیه بدن، شب‌ها فوتبال و فیلم و کلیپ تماشا کنند و دنبال آرزوها و لذت های خودشون باشند، اما غاصب‌های قصاب بلایی بر سرشون آوردند که چاره‌ای جز زندگی پر استرس در تونل‌ها و جنگیدن نمی‌بینند. همین‌ها شدند حماس. همین‌ها هستند بچه‌های قسام. به من بگو مگه حماس از آسمون افتاده پایین؟ حماس همین کودک بازمانده‌ایه که همه عزیزان‌اش رو در تجاوز اسرائیل از دست داد. و از همین امروز به چیزی جز انتقام فکر نمی‌کنه و فکر و خیالی جز آسیب زدن به دشمن ضدبشری جنایت‌کار نداره. حماسِ امروز همون کودک‌های آسیب دیده جنگ بیست و دو روزه‌ی سال دوهزار و هشته که حالا بزرگ شده و در تونل‌های زیرشهر مشغول آماده شدن برای گرفتن انتقام جان عزیزانشه. شعورت به فهم این‌ها می‌رسه؟ نه. فهم، یک مقدماتی از توانایی ذهنی می‌خواد، که ظاهراً فاقدشی.

فقرات فلسطینی (۲)

مردک، اون بیمارستان و کمپ آوارگان بود که رژیم صهیونسیتی با موشک زد و اعلام کرد مهمات حماس داخل‌اش مخفی شده بودند! شما پفیوزهای صلح‌طلب می‌گید باید با چنین حیوانات جنایت‌کاری صلح کرد، چون جنگ بد است و زشت است و زن و بچه‌های مردم کشته یا از کمر فلج یا موجی خواهند شد. درحالی که می‌گید به گروه مبارز منطقه‌ای که هشتاد ساله این‌چنین مورد تجاوز و توحش قرار گرفته نباید اسلحه داد، تا دست‌اش خالی بمونه تا مجبور بشه به متجاوز بگه بفرمایید داخل قربان، به ما تجاوز کنید و هرچی می‌خواید بردارید. بفرمایید داخل و همون کثافت‌کاری‌هایی سال‌ها پیش در تل‌زعتر و دیریاسین و کَپَرقاسم و قانا و صبرا و شتیلا انجام دادید رو در غزه هم تکرار کنید. تو این رو می‌خوای، چون سگی هستی که حتی نفس‌اش هم نجسه.

فقرات فلسطینی (۱)

مظفر النوابزمانی، زمانی نوشته بود: البوصلة التی لا تشیر إلى فلسطین مشبوهة. که یعنی: قطب‌نمایی که سوی فلسطین نشانه نرود، مشکوک است.
جنایت‌کاری کثافت‌های شهرک‌نشین به قدری گسترده شده، که برام شده معیار ارتباط/عدم ارتباط آدم‌ها. گفته میشه به طور میانگین همه‌ی مردم غزه، ۲ دوست، عزیز، و آشنایی دارند که کشته شده. اما این طرز درست بیان‌اش نیست. باید درصد جهانی‌اش هم گفته بشه. باید ما رو هم حساب کنند‌. مایی که آشنای عرب‌زبان فلسطینی داریم که داغ‌دار عزیزان‌شون شده‌اند. مایی که جان‌هامون داخل غزه‌اند، و می‌لرزیم که هیچ راه ارتباطی‌ای باهاشون نیست.
از یک طرف باید در برابر عقل تسلیم بود تا به نفرت افسار بزنه، و از یک طرف همون عقل میگه الاغ، افسار من رو می‌خوای چه کنی؟ تو که به هر حال نمیتونی کوره‌ی آدم‌سوزی درست کنی و همه شهرک‌نشینان رو بریزی داخل‌اش. پس با خیال راحت فانتزی‌اش رو بساز. آرزو می‌کنم همه شهرک‌نشین‌ها داغدار بشن، خونه‌هاشون رو از دست بدن، برای پیدا کردن نان هم رو بکشن، تمام فرهنگ و ادبیات و میراث تاریخی متعفن‌شون از بین بره، و به گدایی بیفتند.

آتش‌بس غزه

اشک شوق برای پایان این کابوس طولانی، روح‌خراش، هولناک و باورنکردنی. «عشرون عاماً و أنا ابحث عن أرض و عن هویة!/ أبحث عن بیتی الذی هناک!/ عن وطنی المحاط بالأسلاک!/ أبحث عن طفولتی!/ وعن رفاق حارتی!/ عن کتبی! عن صوری!/ عن کل رکن دافئ و کل مزهریة!»

حزب چپ؟!

صابرین نیوز عکسی گذاشته که حزب چپ اسرائیل بنری بالا آورده که منقش به جمال سنوار است، با این توضیح که ما آماده پیوستن به راهپیمایی صلح هستیم! حالا این بماند که چرا صابرین نیوز، چپ یهودی را به نوعی ملاک تمایز خوب و بد قلمداد می‌کند؛ من به این فکر می‌کنم که این خیلی بامزه‌ است که این حزب چپ، هم واقعیت را نمی‌فهمد، و هم نمی‌فهمد که این ادایی که در آوردند خودش چقدر نشان از نافهمی‌ آن‌ها دارد. خود آقای سنوار، اگر بالاخره از زیر زمین بیرون بیایند، نه تنها به این راهپیمایی ملحق نخواهند شد، که حتی شاید در جهت کسب ثواب یهودی‌کشی و رسیدن به مدارج عالی‌تر جنت‌الله، چند نیروی استشهادی هم به میان‌شان بفرستد!😁

پاسخ به پدر

سلام. وقتی برای هفت اکتبر هورا می‌کشیدند، وانمود می‌کردند مسئله‌ی سیاسی‌ای در کار نیست. بلکه صرفا یک عده ستم‌دیده فرصت گیر آوردند تا داخل لونه‌ی ستگمران بریزند، و مزه‌ی تجاوز هشتاد ساله رو بهشون بچشونند. طوری که انگار قدرت‌طلبی حماس، فقط یه موضوع حاشیه‌ای، و یا حداکثر یه موضوع موازیه، و زیاد اهمیت نداره. در حالی که تمام برنامه به این برمی‌گشت که حماس دنبال افزایش قدرت خودشه، و اساسا غیر از این موضوع، موضوعی وجود نداره.
اما در مورد گذرگاه فیلادلفیا، حتی همون فیلم رو هم بازی نمی‌کنند، و خیلی عریان دلواپس کاهش قدرت حماس هستند. نشانه‌ی واضح‌اش هم اینه که هیچ‌کس،‌ مطلقا  هیچ فشاری به خود حماس، به مصر یا به بقیه‌ی اعراب، وارد نمی‌کنه که مفاد مذاکرات آتش‌بس روی وضع غذایی یا درمانی ساکنان غزه متمرکز بشه. بلکه برعکس، تمام اصرار و پافشاری متمرکز شده روی این‌که کی کنترل این گذرگاه رو در اختیار داشته باشه، چون نتیجه‌اش میتونه مرگ یا بقای حماس رو تعیین کنه. اون‌وقت‌ شما از اخلاص حرف می‌زنید.

نجاست صهیونیسم

خیلی به عصر خودمان می‌نازیدیم و می‌بالیدیم. برای تدوین سند اعلامیه حقوق بشر. برای تشکیل سازمان ملل. برای بنای این همه شورا و اعلامیه و کنفرانس و مقاله‌ی انسان‌دوستانه. ‎اسرائیل اما پوزه‌ی ما و خوش‌خیالی‌مان را به خاک مالید. که آهای انسان مدرن، همه‌چیز همانی‌ست که بود. پس برای کشتارهای قرن‌های قبل تأسف نخور. فقط لال شو و برای خودت متاسف باش.