دالان رویاها

مظفر النوابزمانی، زمانی نوشته بود: البوصلة التی لا تشیر إلى فلسطین مشبوهة. که یعنی: قطب‌نمایی که سوی فلسطین نشانه نرود، مشکوک است.
جنایت‌کاری کثافت‌های شهرک‌نشین به قدری گسترده شده، که برام شده معیار ارتباط/عدم ارتباط آدم‌ها. گفته میشه به طور میانگین همه‌ی مردم غزه، ۲ دوست، عزیز، و آشنایی دارند که کشته شده. اما این طرز درست بیان‌اش نیست. باید درصد جهانی‌اش هم گفته بشه. باید ما رو هم حساب کنند‌. مایی که آشنای عرب‌زبان فلسطینی داریم که داغ‌دار عزیزان‌شون شده‌اند. مایی که جان‌هامون داخل غزه‌اند، و می‌لرزیم که هیچ راه ارتباطی‌ای باهاشون نیست.
از یک طرف باید در برابر عقل تسلیم بود تا به نفرت افسار بزنه، و از یک طرف همون عقل میگه الاغ، افسار من رو می‌خوای چه کنی؟ تو که به هر حال نمیتونی کوره‌ی آدم‌سوزی درست کنی و همه شهرک‌نشینان رو بریزی داخل‌اش. پس با خیال راحت فانتزی‌اش رو بساز. آرزو می‌کنم همه شهرک‌نشین‌ها داغدار بشن، خونه‌هاشون رو از دست بدن، برای پیدا کردن نان هم رو بکشن، تمام فرهنگ و ادبیات و میراث تاریخی متعفن‌شون از بین بره، و به گدایی بیفتند.