دالان رویاها

هیچ‌‌کس مثل من به دنبال آدمی نگشته که مغزش سیصد و شصت درجه باشد. و نبود. نیست. با وجود تکثر زیاد، چنان قحط‌الرجالی در جریان است که این نتیجه‌گیری باید تاپ‌سکرت بماند تا مردم وحشت نکنند. این‌طور به نظر می‌رسد که هر کسی چند درجه کوری دارد. یکی بیست درجه، دیگری سی درجه. خیلی‌ها ممکن است خوب ببینند و خوب فکر کنند، ولی بعضی چیزها را هم اصلأ نبینند. ولی این چیزی که من فکر می‌کنم، کوری نیست. آدمی که در یک گوشه‌ی کل میدان دیدش کوری دارد، نمی‌داند که آن قسمت خاص را دارد نمی‌بیند. یعنی آن مثلا ۲۷۰ درجه‌ای که پوشش می‌دهد را ۳۶۰ درجه در نظر می‌گیرد. اما مردم امروز به دلیل آموزش همگانی مدرن به این موضوع واقف‌اند که ممکن است کوری داشته باشند. که یعنی حتی نقدپذیر هم هستند. اما در یک محدوده‌ی خاص، احمق می‌شوند. کاملا خر. نمی‌دانم. کلمه نیست. اما در آن نقطه مثل یک میمون عمل می‌کنند. نادان نیست. میمون است. و گریزی و گزیری هم نیست.