Poor fascist! The horrific films and images from Rafah depict numerous innocent civilians, including the sick, who have been trapped in burning tents, crying out in pain and pleading for their lives. The sound of the morning call to prayer in Rafah is utterly haunting amidst this tragedy. Can you hear it? Can you? I really dont know How much more must be said for you to TRULY listen
در دنیای کودکی، انیمیشن‌های معاون کلانتر را در برنامه‌ی کودکان نمایش می‌دادند و ما گمان می‌کردیم مگر می‌شود معاون کلانتر در آمریکا تا این پایه خر باشد؟ تا که امروز دیدیم معاون کمیسر در پلیس نیویورک، کاز داتری، که ناظر مرکز عملیات امنیتی پلیس نیویورک است، دارد به بینندگان در تلویزیون می‌گوید از دانش‌جویان تحصن‌کننده کتاب «تروریسم» گرفته‌اند. و تو فکر می‌کنی لابد یک جزوه‌ی آموزشی برای ساخت کوکتل مولوتوف هسته‌ای باشد. اما دانش‌نامه‌ای عمومی انتشارات آکسفورد برای معرفی «تروریسم» را نشان می‌دهد. مادر به خطا، روی جمهوری اسلامی ایران را هم سفید کرده.
دوستان لینک پایین را ببینید. دو ماه پیش و با گذر از ششمین ماه از آغاز نسل‌کشی در غزه، در بمب‌باران یک خانه، زنی باردار همراه همسرش کشته شدند، اما نوزاد آن زن را توانستند زنده به دنیا بیاورند. نام آن نوزاد هانی هانی قشطة بود و در بمباران دیشب در رفح شهید شد. از میان تصویرهای مختلف، این ویدیو را که کمتر از بقیه دردناک بود می‌بینید.
https://www.instagram.com/reel/C6nYewnswAq/?igsh=NXd1NTlxNHUybHE2
چهار ماه از حمله‌ی هفتم اکتبر گذشته و امروز سالگرد قتل رزان النجار بود. پرستار فلسطینی. مادر رزان در مصاحبه‌ای گفته بود رزان پول‌هایش را پس‌انداز می‌کرد، و برای کار امدادگری لوازم می‌خرید. می‌دانید چه شد؟ تک‌تیرانداز هدف گرفته بودش، و گلوله را زده بود به قلب‌اش. از این گلوله‌ها که درون بدن منفجر می‌شوند.
یکی از نکاتی که در مورد تاریخ فلسطین معاصر و جنگ دوم جهانی نمی‌دانستم، حضور گروه‌هایی از سربازان استرالیایی در سرزمین فلسطین بود. فصل سوم این کتاب (که چقدر جای ترجمه‌ی فارسی آن خالی‌ست)، بر اساس نامه‌های سربازان استرالیایی در جنگ دوم جهانی نوشته شده و به حضور در فلسطین مربوط است.
https://www.amazon.com.au/Desert-Diggers-Writings-Somewhere-1940-1942/dp/1923004840
کمدین فلسطینی-آمریکایی نوشته بود: چیزی که بیش از همه صهیونیست‌ها را عصبانی می‌کند این است که صداهایی که در دفاع از آزادی فلسطین صحبت می‌کنند، چه‌قدر متنوع، چندنسلی و بینافرهنگی هستند. آن‌ها از این که خیلی‌ها حقیقت را دریافته‌اند و به ما اهمیت می‌دهند متنفرند. پس لطفاً حمایت خود را با صدای بلندتر و جسورانه‌تر ادامه دهید. ما بسیار سپاس‌گزاریم.
https://twitter.com/jenjajeh/status/1783716392954736750?t=_dPrT8UngC0t6eHzMgWcOw&s=19
وقتی گاز اشک‌آور به سمت شما شلیک می‌شود، احساس خفگی شروع به پایین آمدن از گلو می‌کند. اشک در چشم‌ها جاری می‌شود. آب‌ریزش بینی. ریه‌ها می سوزند. سینه درد می‌گیرد. در ۲۵ ایپریل، نیروها در قریه‌ی حوسان، در بخش بیت‌لحم گاز اشک‌آور پرتاب کردند. آن‌ها ابری از گاز سمی ایجاد کردند که فرار از آن غیرممکن است.
در این موقعیت، هر فلسطینی‌ای که به خیابان فرار می‌کند، در خطر شلیک گلوله قرار می‌گیرد، بنابراین، آن‌چه در این لحظه برای فلسطینی‌ها باقی می‌ماند، این است که خود را در خانه‌هایشان حبس کنند، پنجره‌ها را ببندند، و سعی کنند تا زمانی که خشم از بین برود، نفس بکشند. حازم دانا، ۲۷ ساله، نتوانست. در ویدئویی از نانوایی‌ای که در آن کار می‌کرد، صدای سرفه، احتقان و خفگی او از دودهای سمی با اخلاق‌ترین ارتش جهان شنیده می‌شود. در کالبدشکافی پس از مرگ وی، علت مرگ را خفگی ناشی از دود گازهای خطرناک ذکر کرده‌اند. مرگ بر اثر گاز، که اگر متن عبری را درست فهمیده باشم، سخن‌گوی ارتش اسرائیل آن را به عنوان «خسارت جانبی» توصیف می‌کند.
https://twitter.com/Mistaclim/status/1784530018065953081?t=NluXMfXhVuNJb0lBMf5KIQ&s=19
آن‌چه که در اوکراین جریان دارد، به معنای واقعی کلمه «جنگ» است. هر چند در آن هم متاسفانه غیرنظامیان قربانیان اصلی هستند، اما در دو طرف جنگ، ارتش‌هایی کاملا مسلح و مجهز قرار دارند. اوکراین ارتشی آموزش دیده و مدرن دارد که از سوی اکثر کشورهای جهان مورد حمایت مالی و نظامی و رسانه‌ای‌ست، اما مورد فلسطین کاملا متفاوت است. حتی در حمایت از اوکراین، از گربه های روسی تا ادیبان روسی تا حتی تا تیم فوتبال روسیه مورد تحریم قرار می گیرند اما در فلسطین پس از چند روز کشتار مردم تازه مقامات غربی موضع می‌گیرند که اسرائیل حق دفاع از خود دارد یا در بهترین حالت شورای امنیت خواستار خویشتن‌داری طرفین و اعلان آتش‌بس می‌شود. این‌جاست که باید پرسید این «لعنت به جنگ» واقعاً چه مزخرفی‌ست؟! کدام جنگ؟! آن‌چه در سرزمین‌های اشغالی جاری‌ست، اصلا جنگ نیست، بلکه توحش و نسل‌کشی رژیمی غاصب و مسلح به جدیدترین بمب‌های کشتار جمعی علیه ملتی رنج کشیده و مظلوم است که دهه‌های متمادی، جز سنگ (و دست‌بالا اسباب‌بازی‌هایی که نام آن را موشک می‌گذارند)، ابزاری برای دفاع از خود نداشته است. در فلسطین، اصلا جنگی در کار نیست و هرچه هست تماماً جنایت علیه بشریت است و اگر به هر دلیلی شهامت محکومیت آن را نداریم، بهتر است اَدای حال به‌هم‌زن نایس بودن را درنیاوریم و زبان در کام گرفته و خفه شویم؛ چرا که وزن‌دهی مساوی، به دو طرف منازعه‌ای که یکی در حال نسل‌کشی و دیگری در حال له شدن است، یا اراجیف و اباطیلی مثل اتخاذ موضع بی‌طرف و یا حتی دعوت طرفین به خویشتن‌داری و محکوم کردن هر دو طرف، کثیف‌ترین، شرم‌آورترین و ضدانسانی‌ترین موضع‌گیری ممکن بوده و حتی از آنی که علنا از اسرائیل حمایت می‌کند پست‌تر و پلشت‌تر است.
I'm sorry, But I wish that each of you who justified the crimes of Zionist settlers anywhere in the world would taste the same agony that the children of Gaza endured, experience the same homelessness and displacement that the children of Gaza experienced, feel the same shattering of the bodies of mothers, fathers, sisters, and brothers that the children of Gaza endured, and undergo the same pain of surgery without anesthesia and unconsciousness that the children of Gaza endured.
آره. دقیقا. جنگ یعنی همین. یعنی مجبور باشی شب کنار جنازه‌ی متعفن شده‌ی سرباز دشمن بخوابی، چون اگر جابه‌جا بشی ممکنه دیده بشی و مورد هدف قرار بگیری، و جنازه رو هم نمی‌تونی تکون بدی چون هم‌رزمان شریف‌اش زیرش مین گذاشتند. نه، هیچ انسان نرمالی نمی‌تونه طرفدار چنین چیزی باشه. اما هیچ انسان نرمالی، تحمل نمی‌کنه که یک‌سری سگ‌صفت، با کثافت و رذالت و جنایت و دنائت هر کاری که دل‌شون خواست، بکنند. هیچ جنگی مقدس نیست، اما این تحمل نکردن مقدسه. ولی توی مغرت جز مدفوع سگ چیزی نیست و از درک این تفکیک، کاملا عاجزی.